Spanje.... hier ben ik!

Vanmorgen in alle vroegte met de trein vetrokken naar Schiphol. Het vliegtuig had ietwat vertraging met opstijgen, maar uiteindelijk werd dat 10 minuten bij aankomst en was ik dus keurig op tijd. De aankomsthal in Alicante is wat anders dan op Ben Gurion en Schiphol, veel kleiner en de mensen staan op een klutje op elkaar om hun geliefden te verwelkomen. De vlucht ging voorspoedig en ik had een gezellige buurman. Michel uit Eindhoven, ergens begin 40 en lichtman. Hij heeft gewerkt voor Andre Hazes, ook zijn begrafenis (licht) gedaan in de Arena. Verder werkt hij nu met Normaal en dat alweer 10 jaar. Bij Andre heeft hij 15 jaar gewerkt. Een integere man, die precies weet wat hij wil.

Ik maakte me voor instappen alweer een beetje druk over dat als ik buren zou hebben in het vliegtuig, hoe ik een gesprek aan kon knopen om uiteindelijk over de Here Jezus te kunnen praten. Ik vind dat zo moeilijk, dat kun je je niet voorstellen. Nou, het praatje pot was al gezellig, want hij maakte een grappige opmerking en daar borduurden we op verder. Ik kon de overstap niet maken en we gingen allebei een tukkie doen. Op een gegeven moment dacht ik: Ik leg het blad van Opwekking van deze maand wel duidelijk zichtbaar neer met de niet mis te verstane titel op het voorblad: God speelt geen enkele rol in mijn leven! (Hij is de regisseur). En na een paar minuten viel zijn blik op het blad, pakte hij het en begon erin te bladeren. "Is dat blad van jou?" Ja. (hij bekeek de achterkant) "He, op het flevofestival doe ik de belichting." En ja hoor, daar was de opening. "Ik heb veel met wim.... wim... hoe heet hij nou... "Grandia?" Ja, hem. Fijne vent! gewerkt.

Nou om een lang verhaal kort te maken, want als hij Wim meerdere malen per jaar hoort, hoef ik daar weinig meer aan toe te voegen... Hij vindt het prima en mooi als mensen geloven, hij ziet de emotie en de echtheid en dat waardeert hij in het doen van de belichting op dat soort evenementen, omdat het dan niet draait om geld, want het is er simpelweg niet. Hij 'heeft' er niet zoveel mee, maar vindt het fijn om op dit soort evenementen te werken. Hoe gaat die tekst ook alweer: God zal niet verlaten/voltooien wat Zijn Hand begon? :-)

Aangekomen in Alicante werd ik opgehaald door Renate en de kids. Na een kleine drie kwartier kwamen we aan in 'hun' paleis dat ze voor een schappelijke prijs huren van de eigenaar die wat tobt met zijn gezondheid. Ff een babbeltje gemaakt, 's middags kwam Robbert thuis en hebben ook wij ff zitten kletsen, een duik in het zwembad gemaakt en toen ging hij weer werken. Ik ben in slaap gevallen in de zon. Op een gegeven moment werd het wel erg warm en ben ik verkast naar de hangmat :-) onder de palmbomen. Ik hoorde een bepaald en herhalend geluid en zag dat de garage open stond.... Hey Renate zal wel aan het snoepdrukken zijn en ja hoor, 3 kilo hartjes aan het bedrukken met de namen van een stel dat gaat trouwen en de datum. Leuk hoor waar ik hier beland ben.

Het is wel erg vreemd..... de laatste keer dat ik ze echt gesproken heb was vlak voordat ze vetrokken naar Benissa en in mijn tussentijd tussen beide Israelperiodes in. Heb ze in maart nog wel in de gemeente gezien, maar toen wilde iedereen hen spreken.... en nu blijf ik een week hier tussen de palmbomen en in gezelligheid. Wat is het leven toch vaak rijk en bijzonder. Dank U Heer.

Ff bijtanken en tot gauw. Foto´s zijn al gemaakt, dus als de kids naar bed zijn zal ik eens kijken of ik ze kan plaatsen op de blog.