Wat vliegt de tijd

Ik woon alweer ruim 2 maanden in mijn huurflatje, wat vliegt de tijd. En ik heb het heerlijk naar mijn zin. Wat een zegen is dat dat het in dit land mogelijk is om te leren, te werken, jezelf naar behoren te verzorgen... ik bedoel daarmee dat we de middelen daarvoor hebben om dat allemaal te doen.

Sinds 1 april werk ik als leerling hbo Verpleegkunde op afdeling Orthopedie in het Sint Franciscus Gasthuis en na een inwerkperiode vind ik nu steeds beter mijn plekkie. Ik heb het al tegen verschillende mensen gezegd: Ik ga voor het eerst met veel plezier naar mijn werk. Daarmee bedoel ik precies wat ik zeg natuurlijk, maar dit heeft voor mij veel lading, omdat ik mijn andere banen als ik dat voor langere tijd achter elkaar deed het spuugzat werd. Ik heb nu mijn roeping echt gevonden geloof ik. Ik werk er hier en daar als fysio en helpende in verpleeghuis nog wel wat bij, want op jezelf is best duur. Ik ben ook blij dat ik dat kan doen. Een extraatje is nooit weg en zo behoud ik mijn BIG-registratie Fysiotherapie als ik het gemiddelde van 8 uur per week haal in 5 jaar.

Maareeh dat leerlingwezen is overigens niet altijd makkelijk, school communiceert slecht over hoe en wat, ik en velen met mij op de opleiding moeten zelf alles uitvogelen en soms loop je dan tegen narigheden aan. Ach, daar word ik wel groot en sterk van, maar prettig is het vaak niet.

Deze zomer zit er geen vakantie in voor mij, althans niet om weg te gaan, want het kwam op de afdeling niet uit. Maar het resultaat ervan is dat ik op een ander tijdstip moest gaan plannen waardoor ik nu samen met een vriendin op vakantie kan en wel naar Israel. Wel heb ik voor een paar weken een vakantievriend en - vriendin over de vloer, namelijk Boris en Vera. Boris is de -weet ik veel welk land- bulldog van Marco en Arina en Vera is de Bichon Fri-weiler van Eric en Annette, maar gelukkig stinken ze geen van tweeën. Nu zijn Arina en Annette zussen, dus it is all in the family, want dan zijn Boris en Vera soort van neef en nicht of draai ik nu te ver door????Uuhm Israel: Joepie de poepie, op 2 dagen na (eerder) binnen 3 jaar terug. In 2006 vloog ik op 5 oktober terug na 5 maanden en 5 dagen vrijwilligerswerk/stage aldaar.
Onze basis zal in Jeruzalem zijn, waar we verder heengaan weet ik nog niet, even overleggen wat Annette wil zien en of dat haalbaar is. We huren geen auto, doen gewoon alles met de bus.

Ik vind het heerlijk om weer terug te gaan, ik heb Israel echt gemist. Ik wil weer de geur opsnuiven, ik wil over de muren mee met Bart en Joke van NeverBeSilent om te bidden voor Israel, ik wil Annette alle bijzondere plaatsen laten zien.... ik wil ik wil en het gaat gebeuren bij leven en welzijn :-)