Stroomversnelling

Nu het hele theoretische gebeuren achter de rug is, moet het NL ritme meteen weer opgepakt worden. Gisteren heb ik kennisgemaakt met een aantal mensen, waaronder de directeur en de adjunctdirectrices van de scholen waar ik per september ga werken. Een heel hartelijk team. Wel spannend om te bedenken dat ik nu echt aan de slag ga en ook al zo zelfstandig. Allerlei dingen zijn nieuw en daarmee ook een uitdaging, maar toch ook wel blijvend spannend.

Door alle drukte besef ik ook bijna niet dat ik zaterdag al op kinderkamp ga. Heb net wat liedjes geoefend en dan komt de spirit er wel gelijk in, maar er zijn jaren geweest dat ik er heel anders in zat. En dan nog maar niet te spreken over het project naar Duitsland, dat volgende week vrijdag begint. Ben benieuwd!

Bidden jullie mee voor de projecten: Schatzoekers Kinderkamp en AIA in Oelsnitz!

Nou moe'k echt een grote meid worden :-)

Dat beloof ik!

Ik heb vandaag, samen met nog 84 andere studenten, de eed af moeten leggen tot geheimhouding aangaande het wel en wee van mijn toekomstige cliënten naar derden. Met 85 studenten in totaal in Rotterdam mogen we ons vanaf nu officieel Algemeen Fysiotherapeut noemen. De plechtigheid was leuk, zeker het borrelen na afloop. Bij deze wat foto's van het tekenen van de documenten en een foto met mijn vier matties van de afgelopen 3 en 4 jaar. Bassie kwam er pas in de tweede bij :-)

Zaterdag & zondag

Robbert moest ff nog wat regelen op zijn werk, waardoor de barbecue is verschoven naar vanavond. Dus Renate heeft een pasta gemaakt met gestampte erwtenprut. Lekker zoet en apart. Gisterenavond zijn we gaan oefenen in de kerk voor vanmorgen. Samen met Robbert, Renate en Anne heb ik drie liedjes geoefend: You laid aside your majesty (U legde af), Sing Hallelujah (Canta Alleluyah al Senor), I lift my hands (Ik prijs U Heer).

Verder heb ik 's middags wat waar ingeslagen om mee terug te nemen naar NL.

Na het oefenen zijn we naar huis gereden, heb ik Maarten op bed nog een verhaaltje voorgelezen en zijn we met de meiden een spelletje gaan doen. Eigenlijk waren we allemaal zo gaar als een konijn :-)

Zondag
Wat geweldig, de gemeente waar R&R naartoe gaan. Eigenlijk allemaal oude knarretjes, maar zo lief, hartelijk en oprecht. Er speelt een dame, Hannah 88 jaar, achter het orgel en Robbert riedelt er wat tussendoor in het juiste tempo :-) Ik werd heel hartelijk begroet en dan niet op z'n Amerikaans, maar echt. Ik heb een poosje met de organiste zitten kletsen en ik kreeg tranen in mijn ogen van de bescheidenheid en liefde van deze vrouw, wat heerlijk. Het zingen van de liederen door ons deed iedereen stoppen met zingen omdat ze het zo mooi vonden. Wij hebben ook echt genoten van het feit om dit te mogen doen. Na de dienst nog heel even wat mensen gesproken en toen ging de kerk alweer dicht. Het is daar gewoon doorwerken :-) De prediking was goed, echt en puur. Aan de hand van mensen als Daniel, Wasti, Mozes en Jozef werd aangereikt en uitgelegd dat we NEE kunnen en moeten zeggen tegen de wereldse verleidingen en JA tegen God.

Getuigenis
Vanmorgen werd in de kerk medegedeeld dat een van de mannen uit de kerk was overleden. Zijn vrouw was in de kerk. Het verscheurt haar dat haar man is overleden, maar ze heeft een wetenschap, namelijk dat haar man bij de Heer is. De zondag voordat hij ziek werd, heeft de man de keuze gemaakt om het offer van de Here Jezus aan te nemen en door Zijn poorten van genade binnen te gaan. De week daarna is hij bij de dokter geweest om zich te laten onderzoeken omdat hij last had. Er werd kanker geconstateerd in lever en/of alvleesklier en drie weken later (deze week) is hij overleden. Wat prachtig dat God nog een laatste keer heeft willen kloppen op het hart van de man, omdat HIj wist dat dit de laatste keer in de gemeente zou zijn. God is groot en goed.
Vervolgens een bakkie gedaan bij Theo en Margriet, compagnon en bijna buren van de Haantjes. EN TOEN...... heerlijk met z'n allen het zwembad in de tuin in thuis. Lekker bakken en koelen. Strakjes barbecuen en morgen naar huis...... wat vliegt de tijd.

Aromat

Sinds ik wat frequenter in Nieuw-Lekkerland kom :-) eet ik zo nu en dan ook mee en heb ik het product Aromat leren kennen. Ook hier hebben ze Aromat en het is toch zooooo lekker. Boterham met kaas, ketchup en AROMAT. Boterham met kipfilet en AROMAT. Nog ff en ik smijt het in mijn thee. Die is trouwens ook voortreffelijk hier, de thee.

7 - 7 - 7

Een dag die voor velen bijzonder is.

Martin & Mirjam, gefeliciteerd met jullie 5-jarig huwelijk. Ik wens jullie een hele gave tijd in de dankdienst en de uren er omheen met vrienden, familie en buurtgenoten. Opdat er maar weer velen zullen zijn die de Here Jezus aannemen als hun persoonlijk Verlosser.

Wesley & Annewien, gefeliciteerd met de bruiloft. Ik hoop dat het weer een beetje opgeklaard is in NL en dat jullie zullen genieten van wat er vandaag allemaal gebeurd. Gods zegen over jullie huwelijk in de dienst, geweldig! Op naar de komende 60 jaar, als de Here Jezus nog niet terugkomt.

Iedereen van Jozua die vandaag jarig is, hartelijk gefeliciteerd!

Wij hebben net hier de grote schoonmaak gehouden. :-) En nu ga ik ff lekker bakken.

Marloes in Goliath

Terra Mitica

Vanmorgen was het voor mij 10.45 uur toen ik mijn bed uitkwam, wat een rijkdom.... ennuh ik was niet de enige zeg maar. Heb ff in de zon liggen bakken, maar had me voor de verandering eens ingesmeerd. Wat een bocht is dat spul zeg, na een hele dag in de zon geen rode vlek te bekennen.... of is dat dan juist weer goed. Mijn benen zijn al wel lekker vekleurd en mijn bolus ook, de rest laat ik morgen nog wel ff roesten. Maar terug naar de titel, vandaag zijn we naar Terra Mitica geweest, een pretpark te vergelijken met Walibi World qua atracties en de grootte nog groter dan de efteling, echt enorm uitgestrekt.

De meiden wisten al precies waar ze in wilden, Maarten vond veel dingen een beetje eng en koos lekker zijn eigen atracties uit. Vervolgens zag je hem helemaal glunderen, zeker toen hij uit 'zijn' wildwaterbaan kwam, speciaal een voor jongere kinderen.

Robbert en ik hebben eigenlijk de hele middag lopen pieken (zoals hij dat noemde). We zijn allebei in dingen geweest die we altijd stellig vermeden hebben. Renate is zo'n durfal, die heeft alles al gezien en is vaak met Maarten bij de tassen en slippers gebleven.

We liepen op een gegeven moment langs de Spaanse Goliath, je weet wel, de achtbaan over die over de kop gaat maar waarbij je onderaan de rails hangt en dus niet in een bak er bovenop zit. Ik wilde hem toch meester maken en ben alleen gegaan, want niemand durfde verder mee. Ik ging er redelijk rustig in, maar toen ik eenmaal in dat bakkie hing en we omhoog gingen, dacht ik ff: Wie had er nou weer een grote bek? Ik scheet echt peuken. Maar ja, 'je ken moeilijk uitstappuh alstie al naar boven klimt', dus ik me maar een beetje schrap gezet. We klommen naar het hoogste punt en 'pleurden' toen toch naar beneden, dat wil je niet weten. Ik... mijn.... nou de adrenaline giert nog door mijn lijf als ik er aan denk. Mijn maag zat ergens tussen mijn oren, ik voelde elke spier in mijn lijf aanspannen en we scheurden onderaan de rails van bocht naar ravijn, over de kop door de bocht enz. Zo onnoemelijk hard. Het ging zo hard :-) Ik heb mijn ogen de hele rit stijf dichtgehouden, dat zag ik later dus ook op de foto die gemaakt was. Ik voelde me ubermachtig :-) dat ik het gedaan had, maar ik stond te shaken op mijn grondvesten.

Anne en Robbert zijn de vrije val gaan doen, dat je eerst in zo'n bankje omhoog wordt gezogen en dat op het hoogste punt de luchtdruk wegvalt. Ook voor hen was het letterlijk adembenemend. Doordat de luchtdruk wegviel, val je zo hard naar beneden dat je adem ff stokt en je ook even niet meer in kan ademen. Daar hadden ze geen rekening mee gehouden, dus dat was heftig. Enfin, er zijn weer wat angstmuren doorbroken. Verder hebben we wat waterbanen meester gemaakt en hebben we erg genoten van het mooie weer. Rond een uur of 1930 naar huis, omkleden en naar de Chinees in Moraira. Erg leuk, erg gezellig en toen, vergeleken bij de andere avonden, vroeg naar bed. Ik ben nu nog de enige wakkere in het huis, wilde dit even publiceren.

Imagen residencias

Gisterenavond zijn we, na oerhollands gesnacked te hebben uit de frituurpan, een ijsje gaan eten in Moraira, Robbert's werkdurp. Leuk om het kantoor in het echt te zien, want uiteraard is het precies dezelfde voorkant als op de foto op de website, maar toch leuk of dan misschien wel extra leuk om het in het echt gezien te hebben. De foto staat nog op mijn camera, houden jullie tegoed.

We zijn wat langs de boulevard gelopen, Maxi ging ook mee en die vond het helemaal geweldig. Alhoewel, ze was wat overenthousiast en trok behoorlijk aan de lijn, waardoor ze zich zowat ophing. Heel de tijd dat gehijg :-)

De ijsjes en de koffie bij Tutto Frutto waren erg aangenaam. Was ook gezellig om er te zitten, leuk stekkie. Wat geinige foto's gemaakt en vervolgens langs de winkels terug naar de auto. We zijn een winkel, genaamd Ale Hop, binnengelopen, leuke gadgets allemaal. Anne een geweldige zonnebril, Mirjam leuke slippers en Renate kocht nog een leuk cadeautje. Ik zette ook nog een leuke zonnebril op mijn hoofd die als gegoten zat op die grote bolus, maar heb hem toch maar laten liggen, want het gaat de laatste tijd wel erg hard, hier een paar euro, daar een paar.... en ik ben toch niet zo'n zonnebrillendrager.

Na thuiskomst de kids lekker voldaan naar bed en hebben wij nog een spelletje gedaan, Bonanza. Geen van drieën kenden we de spelregels echt, dus ik heb me over de regels ontfermd en een dezer dagen gaan we het misschien nog een keer doen. Toen maar een potje zitten pesten en aansluitend Familie Poen gespeeld. Uiteraard tussendoor gelachen en zitten ouwenelen. Ook nog even nagedacht over de liederen die we zondag gaan zingen in de kerkdienst, maar dat gaat stapje voor stapje omdat we echt rekening moeten houden met de wat oudere mensen in de kerk en we het willen doen om te dienen en niet om een show te geven.

Hasta doei!

Cantamos

Voor de dienst van zondag hebben we een zangdienst voorbereid, weer ouderwets zingen. Erg leuk!

Engels, spaans.... jazzie, hele noten

La Marina - Benidorm

Vanmorgen geshopped met Renate in het La Marina-winkelcentrum in Benidorm. Ik wilde in ieder geval graag nieuwe slippertjes hebben (omdat dat andere paar eergisteren kapot is geknaagt door een van de twee huisdiervrienden) en een nieuwe tas zou ook wel handig zijn, omdat ik nu met een rugzak loop, wat niet echt charmant is en thuis de tas kapot is.

Laat het nou zijn dat ik voor €10,- bij elkaar een tas en een paar slippers heb en nog hardstikke leuk ook. Daarentegen was ik voor de koffie met een puntje taart voor ons beiden ook €10,- kwijt, maar dat mag de pret niet drukken :-)

Vandaag is het erg bewolkt en heeft het behoorlijk wat geregend, bovendien is de temperatuur flink gedaald. Nu begint het weer wat op te klaren en vanaf morgen wordt het weer tussen de 30-35 graden. Mooi moment nu om mijn huid ff bij te laten komen. Morgen weer lekker bakken. Robbert is vanaf vanmiddag tot en met maandagmorgen ook vrij, dus we gaan allemaal leuke dingen met z'n allen doen. Morgen beginnen we bij een pretpark. Meridon? of Terra Mitica. Het kan mij niet schelen, gezellig is het toch wel.

Hasta la pasta!

Regen bij jullie, zon bij ons.... en andersom?

Het regent hier nu zowaar. De temperatuur is gekelderd tot onder de 20 graden denk ik. Mooi, want nu kan mijn huid ff een dag bijkomen en kan ik morgen weer knallen in de zon, want ik moet natuurlijk wel bruiner worden dan jullie allemaal bij elkaar.

Oh, het lijkt hier het Wilde Westen, ik zal proberen ze met z'n drieën op de foto te krijgen. Ra-Ita zit achter Floor (een aantal jaren ouder) aan, Maxi dacht: Da's nie goe, dus die ging achter Ra-Ita aan en toen was het en warboel :-) Gezellig hoor die beestenboel. Bij de weg, mijn slipper is nu helemaal naar het houtenjassenpark. Ik verloor hem gisteren definitief bij het lopen over het balkon. Vandaag gaan Renaat en ik even shoppen als de kids naar school zijn, want slippers zijn wel handig hier. Maat 42.... hmm... zal wel bij de herenafdeling zoeken worden.

Paella

We eten hier wel laat, maar dat wat we eten is buitengewoon..... knoflokerig :-)

Ra-Ita en Maxi aan de haal met mijn schoenen

Ik als jonge dame bedacht me voordat ik wegging dat het ook wel eens met minder schoenen kan in de koffer. Dus ik netjes een paar schoenen en een paar slippers meegenomen en dit is wat ervan overblijft.

Bommetje.... 3 op de schaal van Richter

Spetter pieter pater, lekker in het water. Even wat foto's van hoe bruin ik al ben :-)

Dios de pactos

Ik kom hier helemaal bij :-) Gisterenavond was het weer erg laat (gezellig zitten bakkeleien met R&R) en vanmorgen best vroeg, maar het is zo lekker hangen hier. Renate heeft last van haar arm door het snoepdrukken en o.a. daarom heb ik ff wat taken beetgepakt die zij niet zo makkelijk doet nu. De huishoudelijke taken... Strijken en dwijlen. Renate had gestofzuigd en ik ging er met de zwabber achteraan. Er liggen hier witte plavuizen waar je dus alles op ziet. Nu zijn ze weer citroenfris.

Eigenlijk is het gewoon lekker uitrusten hier. De kids zijn vanmorgen naar NL en Spaanse les gegaan. Ze werden gebracht door Theo, buurman uit NL, die hier per september twee jaar woont (een eindje verder naar beneden in de straat) met zijn gezin. Ik ben vanmidag lekker ff een tukkie gaan doen en de kids zijn bij vriendjes gaan spelen, dus het was een hangmiddaggie met Renaat en Mirjam.

Gisteren Maarten geholpen met zijn huiswerk, leuk joh! :-) En net Mirjam geholpen met haar huiswerk. Best lastig om dingen begrijpelijk uit te leggen. Voor mij/ons zijn dingen zo gewoon geworden, maar de kids moeten natuurlijk nog de basisprincipes leren, voordat ze het hun eigen gewoonte kunnen maken.

Heb leuke foto's gemaakt, waarvan er al een scala op de site zichtbaar is. Heb net een foto laten maken dat ik in het zwembad lag te dobberen.... wat een walrus joh :-) Je zou bijna Greenpeace bellen dat er een bedreigde diersoort prive wordt gehouden :-)

Bezigheden in Benissa

Dag 2 aan de Partida Paratella in Benissa, Spanje

Vanmorgen werd ik wakker en dacht ik: poeh, het is nog wel erg donker en ik ben toch al wel aardig uitgerust. Ach ja, die rolluiken he, houden de boel lekker donker, maar het was al 7.58 uur. Da's wel een tijd geleden dat ik tot die tijd op mijn bedje kon liggen zonder dat er een wekker was die me eruit rinkelde. Beetje gelezen uit het boekje Zuiver de zomer door en toen een duik genomen in het zwembad om een en ander te overdenken. Lekker dobberen in een zwemband in het zwembad met mijn koppetje in de zon.

Maarten moest naar Nederlandse les, dus we hebben hem daar met alle meiden naartoe gebracht en zijn toen wat op de boulevard gaan drinken. Vervolgens hebben we boodschappen gedaan in een supermarkt waar je u tegen zegt. Anne en ik hebben de auto van Renate leeggebaggerd en schoongemaakt :-)

In de middag zijn we met elkaar (Renate, de kids en ik) naar het strand in Moiraira geweest. Lekker liggen bakken als een patatje in een frietpan.... of welke vergelijking je ook maar wilt en kunt verzinnen en bedenken. Uiteraard ben ik niet geheel verbrandvrij. Ik heb me ECHT ingesmoren hoor! :-)

Enniejweejs, beetje simpele verhaaltjes, morgen verzin ik wel weer wat creatievere bewoordingen. Ga nu een spelletje spelen en ff lekker zitten. Heb net mijn tweede fysio-klant alweer gehad. Ik kan hier 'slapend' rijk worden. Dacht dat ze in NL workaholic waren maar de NLers nemen het gewoon mee naar Spanje. Net een compagnon van de Haantjes behandeld.

Zuiver de zomer door

Vorige week kreeg ik een boekje binnen dat ik besteld had. Toen ik voor de eerste keer met AIA meeging was dat naar Griekenland. De teamleiders waren Henk en Ruth Stoorvogel. Zij waren destijds ook directeursechtpaar van AIA. Inmiddels is Henk pastor gemeenteontwikkeling in de Vrije Evangelisatie Zwolle en heeft hij drie boeken geschreven: Droom van God, de leerling en Zuiver de zomer door. Dit laatste boekje is een dagboekje voor de zomer (omdat stille tijd er dan vaak bij inschiet) aan de hand van 20 lessen uit het leven van Saul, Samuel en David. Het eerste lesje was weer goed confronterend. Het ging over dat ondanks dat Saul gezalfd is tot koning over Israel, hij uiteindelijk weer zelf het heft in handen neemt en de Heer alles van hem afneemt omdat hij niet gehoorzaamt. Ik moest constateren dat in deze tijd ik weer veel mijn eigen weg ben gegaan en ben dus weer dankbaar voor zo'n knipoog als deze waarin God wederom teksten uit Zijn Woord aanreikt om weer 'terug te komen'..... wat een engelengeduld, maar ik moet het nu wel een keer serieus gaan nemen.

Heerlijk om hier even te zijn.

Foto's

Friends are friends forever

Vanavond, na een heerlijk tukkie gedaan te hebben, zijn we uit eten gegaan, omdat de Haantjes vandaag precies een jaar geleden naar Spanje zijn vertrokken. Ik heb een heerlijke visschotel genoten, terwijl de rest aan de steaks en schnitzels ging. Heerlijk uitkijkend over de bergen en de zee, hebben we wat gekletst, spelletjes gedaan en genoten. Ik blijf hier nog een week en zij nog wel langer. Morgen weer meer nieuws.

Hasta la pasta!

Spanje.... hier ben ik!

Vanmorgen in alle vroegte met de trein vetrokken naar Schiphol. Het vliegtuig had ietwat vertraging met opstijgen, maar uiteindelijk werd dat 10 minuten bij aankomst en was ik dus keurig op tijd. De aankomsthal in Alicante is wat anders dan op Ben Gurion en Schiphol, veel kleiner en de mensen staan op een klutje op elkaar om hun geliefden te verwelkomen. De vlucht ging voorspoedig en ik had een gezellige buurman. Michel uit Eindhoven, ergens begin 40 en lichtman. Hij heeft gewerkt voor Andre Hazes, ook zijn begrafenis (licht) gedaan in de Arena. Verder werkt hij nu met Normaal en dat alweer 10 jaar. Bij Andre heeft hij 15 jaar gewerkt. Een integere man, die precies weet wat hij wil.

Ik maakte me voor instappen alweer een beetje druk over dat als ik buren zou hebben in het vliegtuig, hoe ik een gesprek aan kon knopen om uiteindelijk over de Here Jezus te kunnen praten. Ik vind dat zo moeilijk, dat kun je je niet voorstellen. Nou, het praatje pot was al gezellig, want hij maakte een grappige opmerking en daar borduurden we op verder. Ik kon de overstap niet maken en we gingen allebei een tukkie doen. Op een gegeven moment dacht ik: Ik leg het blad van Opwekking van deze maand wel duidelijk zichtbaar neer met de niet mis te verstane titel op het voorblad: God speelt geen enkele rol in mijn leven! (Hij is de regisseur). En na een paar minuten viel zijn blik op het blad, pakte hij het en begon erin te bladeren. "Is dat blad van jou?" Ja. (hij bekeek de achterkant) "He, op het flevofestival doe ik de belichting." En ja hoor, daar was de opening. "Ik heb veel met wim.... wim... hoe heet hij nou... "Grandia?" Ja, hem. Fijne vent! gewerkt.

Nou om een lang verhaal kort te maken, want als hij Wim meerdere malen per jaar hoort, hoef ik daar weinig meer aan toe te voegen... Hij vindt het prima en mooi als mensen geloven, hij ziet de emotie en de echtheid en dat waardeert hij in het doen van de belichting op dat soort evenementen, omdat het dan niet draait om geld, want het is er simpelweg niet. Hij 'heeft' er niet zoveel mee, maar vindt het fijn om op dit soort evenementen te werken. Hoe gaat die tekst ook alweer: God zal niet verlaten/voltooien wat Zijn Hand begon? :-)

Aangekomen in Alicante werd ik opgehaald door Renate en de kids. Na een kleine drie kwartier kwamen we aan in 'hun' paleis dat ze voor een schappelijke prijs huren van de eigenaar die wat tobt met zijn gezondheid. Ff een babbeltje gemaakt, 's middags kwam Robbert thuis en hebben ook wij ff zitten kletsen, een duik in het zwembad gemaakt en toen ging hij weer werken. Ik ben in slaap gevallen in de zon. Op een gegeven moment werd het wel erg warm en ben ik verkast naar de hangmat :-) onder de palmbomen. Ik hoorde een bepaald en herhalend geluid en zag dat de garage open stond.... Hey Renate zal wel aan het snoepdrukken zijn en ja hoor, 3 kilo hartjes aan het bedrukken met de namen van een stel dat gaat trouwen en de datum. Leuk hoor waar ik hier beland ben.

Het is wel erg vreemd..... de laatste keer dat ik ze echt gesproken heb was vlak voordat ze vetrokken naar Benissa en in mijn tussentijd tussen beide Israelperiodes in. Heb ze in maart nog wel in de gemeente gezien, maar toen wilde iedereen hen spreken.... en nu blijf ik een week hier tussen de palmbomen en in gezelligheid. Wat is het leven toch vaak rijk en bijzonder. Dank U Heer.

Ff bijtanken en tot gauw. Foto´s zijn al gemaakt, dus als de kids naar bed zijn zal ik eens kijken of ik ze kan plaatsen op de blog.