Als er iets moelijk is, dan is het het evangelie delen met mijn ouders. Ik weet niet hoe dat komt. Gisteren kreeg ik op mijn hart, omdat ik het zo moeilijk vind, om mijn paps maar weer eens uit te nodigen naar de dienst, omdat ik zangdienst heb. Dat is meestal ook de reden dat mijn moeder meegaat. Misschien zou dit een opening zijn. Gisteren durfde ik het niet, vanmorgen stonden we in de keuken en ik zei: Joh pa, ik heb zondag zangdienst, wil je weer eens mee (na 2x in 10 jaar waarvan allebei de keren weggelopen)?
Op dit moment wordt bij ons de parketvloer gelegd. Terwijl wij, mijn pa en ik, in de keuken stonden, begon mijn pa over de pinksterconferentie en dat die toch niet altijd aan het einde van de maand mei hoeft te zijn. Ik legde uit dat dat 40 dagen is na pasen. Vervolgens wordt het gecorrigeerd door een van de parketleggers, 50 dagen na pasen, hemelvaart is 40 dagen. Pentacost is 50. Oh ja....
De opening was daar, de man ging verder omdat hij had gehoord dat ik mijn pa had uitgenodigd. Ik vroeg hem, omdat hij bovenstaande wist, of hij christen is. Hij zei: Joods, toen was het stil, en christen zei hij. Vervolgens ging Hij verder tegen mijn vader of hij nou wel of niet naar de kerk ging. Mijn vader vertelde toen dat ik al 10 jaar ga enz enz. en dat ze daar blij mee zijn. Toen haalde hij het overbekende stuk aan wat op de avond van mijn doopgesprek is gezegd: Gerke heeft toen in de hele uitleg het woord 'hel' in zijn mond genomen, helaas was dat tegen het zere been van mijn ouders, waarschijnlijk door zijn hele verleden heen waarin hij het niet makkelijk heeft gehad. De parketlegger ging verder en hij had het over dat God op zoek is naar de mens en dat het helemaal niet draait om de kerkmuren, maar om God en de relatie met de mens.
Ik stond met mijn hoofd gebogen en wist niet waar ik moest kijken, iemand stond het evangelie in ons huis te vertellen tegen mijn vader. Dank U wel Heer, U bent groot en als we U gehoorzamen komt het allemaal goed.
Ik ervoer zo'n last dat ik weinig met mijn vader over geloof spreek en de vruchten van mijn leven met Jezus zijn binnenshuis wellicht ook maar weinig zichtbaar en dus wellicht wel in mijn hele leven weinig zichtbaar. Nu is het hem wederom uitgelegd en mocht ik een schakeltje zijn door de moed te nemen mijn vader voor de dienst uit te nodigen. Hoe groot is onze God dat Hij op deze manier heeft willen werken. Ik ben U zo dankbaar Heer! De opening ligt er....
Wat was het weer geweldig, het weer was trouwens ook geweldig! Goede preken, heerlijke zang en muziek, eenheid, liefde, lachen, gieren en brullen. Genieten van mensen, bakken in de zon, groeien naar God bovenal. Oude en nieuwe vrienden ontmoeten, wat een rijkdom! 50.000 man die uitroepen dat Jezus de Koning der koningen is. Amen!
